“Erken yaşta emekli oldum ben” diye başladı söze.. “Emekli olmadan evimi arabamı da almıştım..Dört çocuğum var, onları da evermiştim” Anlatırken gözleri yerde kendi ayakta… Bir ben, bir hanım, bir tas çorba, bir tas yoğurt, biraz turşu.. Gahersiz (kahırsız) ayağımızı uzatıp yaşardık.. Ama daha ne yaşımız var ne yasımız çok şükür. Hanım gezelim ne işimiz var der, Yok dedim.. Paramız var yahu elimiz ayağımız tutuyorken şu kaplıcalara gidelim der, yok derdim.. Şöyle bir yürüyelim der, Yok derdim. Beş lira harçlık ister, iki lira verirdim.. Neden bilmem onun istediği kanalı bile açmazdım. Son beş altı senedir de onunla uyumazdım.. Telefonla konuşsa uzatma kapat, Bir komşuya hamur pişirip vermek istese tantana çıkarırdım………………………devamini görmek ve okumak için resmin üzerine tiklayarak diğer sayfaya geçiş yapiniz)